عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
... دنیاى اسلام امروز احتیاج دارد به روى آوردن به اندیشه، روى آوردن به فکر، عادت کردن به اندیشیدن، مسائل را درست فهمیدن، درست تحلیل کردن.
دنیاى اسلام امروز احتیاج دارد به شناختن حقیقى جبهه‌ى دشمن امّت اسلامى؛ دشمنان‌مان را بشناسیم، دوستانمان را بشناسیم. گاهى دیده شده است که مجموعه‌اى از ما مسلمان‌ها با دشمنان خودمان همدست شدیم، براى زدن دوستان خود، براى زدن برادران خود! خب، این به ما لطمه می‌زند؛ این امّت اسلامى را دچار آشفتگى میکند، دچار ضعف میکند؛ این ناشى از نداشتن بصیرت است.
امروز دنیاى اسلام به این بصیرت احتیاج دارد، به این تدبّر و اندیشه احتیاج دارد، به اثاره‌ى دفائن عقول احتیاج دارد: وَ یُثیروا لَهُم دَفائِنَ العُقول. (نهج البلاغه، خطبه اول) .
نیاز مهمّ دیگر دنیاى اسلام اتّحاد است؛ باید از اختلافات جزئى، اختلافات سلیقه‌اى، اختلافات عقیدتى عبور کرد و امّت واحده تشکیل داد: اِنَّ هذِهِ اُمَّتُکُم اُمَّةً وَحِدَةً وَ اَنَا رَبُّکُم فَاعبُدون (سوره‌ى انبیاء، آیه‌ى ۹۲)؛ خداى متعال این‌جور می‌فرماید. اعتقاد به قرآن، اعتقاد به پیامبر، اعتقاد به خداى واحد، اعتقاد به کعبه‌ى واحد و قبله‌ى واحد، درمقابل‌داشتنِ جبهه‌ى واحد دشمن، اینها کافى نیست براى اتّحاد دنیاى اسلام؟
چرا عدّه‌اى نمی‌فهمند؟ چرا عدّه‌اى این حقایق روشن را درک نمی‌کنند؟ هدف آمریکا و جبهه‌ى غربى‌ها از ایران‌هراسى و شیعه‌هراسى چیست؟ چرا این را فکر نمی‌کنند؟ رژیم صهیونیستىِ غاصب - که امروز بزرگ‌ترین بلیّه‌ى دنیاى اسلام وجود این رژیم است - باید بتواند با آسودگى زندگى کند، بر مشکلات خودش فائق بیاید، بر عوامل نابودکننده‌اى که بحمدالله در ارکان آن رژیم غاصب وجود دارد فائق بیاید؛ این نمی‌شود مگر اینکه سر مسلمان‌ها را بند کنند، بین آنها اختلاف بیندازند، مسائل کوچک را براى آنها بزرگ کنند.
به نظر ما بیدارى اسلامى به وجود آمده است؛ سعى شد از سوى دشمنان اسلام که این بیدارى را سرکوب کنند - و یک جاهایى هم سرکوب کردند - امّا بیدارى اسلامى سرکوب شدنى نیست.
پرچم اعتزاز به اسلام بلند شده است، برافراشته شده است؛ احساس هویّت اسلامى امروز در مسلمانان، در هر نقطه‌ى عالم، نیرومند شده است و نیرومند خواهد شد.
ملّت ایران در این زمینه مسئولیّت‌هاى بزرگى داشته است که انجام داده است، بعد از این هم انجام خواهد داد. ملّت ایران با اعتقاد به قرآن، با اعتقاد به پیام بعثت، با اتّحاد درونى در میان خود، با احساس دلیرى در مقابل دشمن و نترسیدن از دشمن، با احساس امید به وعده‌ى الهى نصرت، که وعده‌ى صریح الهى است و فرمود: اِن تَنصُروا اللَّهَ یَنصُرکُم وَ یُثَبِّت اَقدامَکُم؛ (سوره‌ى محمّد، بخشى از آیه‌ى ۷) و با این ذخیره‌هاى ارزشمند، به پیش می‌رود.
(6/3/1393)
